On our way to Bogotá: Lidie and Marius are sleeping. In the plane are many asiatic and french people; I haven’t yet heard much spanish! Even at the hight of 10 km we fly just above the clouds, which gives quite some turbulence. Warnings for this are given in spanish. The welcome in Bogotá, however, is also given in korean! It appears that half the plane is filled with very young koreans who come here to work.
Op weg naar Bogotá; Lidie en Marius slapen. In het vliegtuig zitten veel fransen en aziaten; ik hoor nog weinig spaans spreken. Op 10 km hoogte boven de Oceano Atlantico vliegen we vlak boven een wolkendek dat vrij veel turbulentie geeft. Waarschuwingen worden wel in het spaans omgeroepen.
Met welke verwachtingen maakten we deze reis 32 jaar geleden? En welke verwachtingen hebben we nu? Dat we Boudewijn in goede conditie zullen aantreffen in het hotel straks.
Tijdens de landing op El Dorado vliegen we door een hagelbui. “Touché” roepen de franse stewardessen en klappen. Het vliegveld lijkt niet groter dan 30 jaar geleden. De weg naar het centrum is mooier geworden en drukker, beplant met palmen en eucalyptusbomen. De taxichauffeur vindt met moeite het hotel: wat is hij blij als we het vinden!
No comments:
Post a Comment
Comments and remarks